Nie wiem, czy to w ogóle ma sens, czy coś z tego wyjdzie, czy wytrwam, czy się powiedzie.
Nie wiem nawet, co będzie jutro, ale postanowiłam już nie zwlekać. Nie patrzeć na to, że przecież zjadłam dzisiaj już tak dużo słodkiego, więc bez sensu jest zaczynać teraz, lepiej poczekać do jutra.
Podobno nad takimi decyzjami nie można się zastanawiać, a więc mówię: zaczynam od teraz!
Zmiana nawyków po tylu latach na pewno nie będzie łatwa. Dodatkowo nawał obowiązków, brak czasu i zapału do gotowania nie będzie pomagał. Może chociaż mąż jakoś mnie wesprze?
Zobaczymy... zobaczymy co czas przyniesie ;)
